‘Zelfs de Fransen weten niet waar de Mayenne ligt!’ lacht een medewerker van Mayenne Tourisme. ‘Dat komt door de ligging: we horen niet bij Bretagne, niet bij Normandië en we vallen net buiten de kastelenroute van de Loire. Maar we zijn ambitieus en gaan ervoor zorgen dat we nu eindelijk eens op de kaart worden gezet.’
Les Slowly Days luidt de slogan van Mayenne Tourisme, een welgekozen motto voor een landstreek die ook door de bewoners zelf als een departement calme wordt gekwalificeerd. De eerste indruk bevestigt dat: mals groen, opvallend veel bloemen en hooibalen, onverwachte meertjes en overal kruislievenheren. Daardoorheen stroomt in alle rust de Mayenne rivier, die als een levensader het departement in tweeën snijdt en waarop je zo nu en dan een bootje ziet varen. Het is een gezegende streek waar het toerisme duidelijk nog in de kinderschoenen staat. En hoe langer je er vertoeft, des te minder je dat betreurt. De enigen die de schoonheid van de Mayenne al wel hebben ontdekt zijn de Engelsen, die vermoedelijk tijdens een toer door Bretagne iets te ver waren doorgereden en plotseling in een oase van rust terechtkwamen. Die ontdekking hebben ze mooi geheimgehouden, want je ziet ze alleen in kleine groepjes. Vaak zijn het avontuurlijke stellen in een opgelapte oldtimer, met een verzaligde blik van ‘wie doet me wat’.
Toch moet vooral het fietstoerisme de belangrijkste troef worden van het departement. Langs de gehele Mayenne lopen kilometerslange fietspaden die nu nog voornamelijk door de lokale bevolking worden gebruikt, maar waarop in de toekomst ook steeds meer internationale fietsliefhebbers van de rijke natuur moeten gaan genieten. Vooral het traject tussen de plaatsen Mayenne en Laval – het zogenaamde ‘Jaagpad’ – biedt fraaie uitzichten, schilderachtige sluizen en guinguettes waar je prettig kunt lunchen.
Kom, laten we er eens een paar slowly days voor uittrekken om met dit mooie, ongerepte departement calme kennis te maken.
Om verwarring te voorkomen: Mayenne is de naam van het departement, de rivier waar het departement naar is vernoemd, én van de op één na grootste stad in het departement. Want met ruim 13.000 inwoners moet de stad Mayenne het ruimschoots afleggen tegen de hoofdstad Laval, die met een kleine 51.000 inwoners de kroon spant. De plaats Mayenne is dan ook gewoon een vredig, sympathiek provinciestadje dat niet wordt overspoeld door toeristen. Voor een café allongé aan de Place Georges Clemenceau betaal je hier hooguit € 1,50 en word je wel driemaal bedankt als je twee euro op het schaaltje legt en met een gulle knipoog het terras verlaat.
Mayenne bezit twee in het oog springende gebouwen. Ten eerste de Basilique Notre-Dame-des-Miracles die vanaf de Pont Notre-Dame gezien trots boven de huizen uittorent. Zo indrukwekkend als de buitenzijde is, zo sober is echter het interieur. Misschien om de gelovigen tot eenvoud te manen, of omdat het geld op was. Laten we het maar bij de eerste optie houden en doorlopen naar het robuuste 13e-eeuwse Château de Mayenne dat in de 17e eeuw een gevangenis werd en tegenwoordig als museum vele bezoekers trekt. Begrijpelijk, want het fort is een van de best geconserveerde middeleeuwse bouwwerken in Europa. We vinden er onder meer een prachtige collectie sarcofagen en iconen, maar ook schaakstukken uit de 12e eeuw.
Zo dadelijk gaan we nog een kasteel bezoeken, maar laten we eerst even wat eten. En waar kan dat beter dan bij Beau Rive, een echte guinguette, rustiek gelegen aan de rechteroever van de Mayenne. De uitspanning ligt net buiten het stadje, in de richting van Moulay. Hier zien we ook Le chemin de Halage (het Jaagpad) dat de rivier helemaal volgt tot aan Daon, 85 kilometer verderop. Fietsers, joggers en wandelaars passeren het terras, terwijl links en rechts escargots, coquilles Saint-Jacques en salades chèvre chaud worden opgediend. Ja, probeer hier maar eens te vertrekken, zo fijn beschut onder de veranda. En dan heb ik het nog niet over het assiette gourmande Beau Rivage dat geen tafeldame aan zich voorbij zal laten gaan.
Onze volgende halte heet Lassay-les-Châteaux, een stadje op 20 kilometer ten noordoosten van Mayenne, dat al sinds de 15e eeuw wordt gedomineerd door een geweldig imposant kasteel, het Château de Lassay. Met zijn acht robuuste torens is het een verdedigingswerk van formaat, en ondanks tal van invasies en godsdienstoorlogen nog volledig intact. Jarenlang was het een militair bolwerk, maar omdat het tegelijkertijd ook werd bewoond, heeft het verval nooit echt kunnen inzetten. Nog altijd is het chateau in handen van privé-eigenaren die alle moderne middelen aangrijpen om dit machtige stuk cultureel erfgoed te conserveren. Door middel van crowdfunding en het organiseren van evenementen en toneelstukken en plein air zoals Macbeth van Shakespeare blijft de renovatiekas gevuld. Op dit moment wordt er hard aan gewerkt om zoveel mogelijk delen gereed te maken voor publieke openstelling. De oostvleugel is inmiddels voltooid en sfeervol ingericht met authentieke meubelstukken. Naar verluidt dineert de eigenaar nog altijd in de 15e-eeuwse keuken, hoewel de koperen pannen en de houtoven niet meer gebruikt worden. Achter een geheim deurtje schuilt namelijk een piepklein modern aanrechtblokje waaraan de kasteelkok zijn culinaire kunsten moet zien te verrichten.
Na zo’n kasteelbezoek doet het omliggende dorpje altijd wat eenvoudig aan. Niet terecht overigens, want een paar straten verderop vinden we aan de voet van een voormalig benedictijnerklooster de Roseraie Municipale; een overvloedige rozentuin waar je maar liefst 318 rozensoorten kunt bewonderen. Omdat de tuin op een heuvel ligt, heb je er bovendien fraai uitzicht op de donkerblauwe leistenen daken van Lassay-les-Châteaux.
De rozentuin staat min of meer symbool voor de bloemenpracht die je overal in de Mayenne tegenkomt. Zo zijn er meerdere bloementuinen te bewonderen, waarvan Le Jardin de la Pellerine, in het westen van het departement, de bekendste is (zie kader Pratique).
Het voordeel van een betrekkelijk klein departement als de Mayenne is dat de meeste bezienswaardigheden op behapbare afstand van elkaar liggen. We kunnen daarom nog wel even doorrijden naar Jublains (25 km), waar de resten te zien zijn van de Gallo-Romeinse stad Noviodunum. Daaronder bevinden zich onder andere een Romeins badhuis, theater en tempel. La forteresse antique is toegankelijk via het Musée archéologique départemental waarin men de geschiedenis van Noviodunum in beeld brengt en plaatselijke vondsten worden geëxposeerd.
Meer lezen? Lees het gehele artikel in En Route Magazine #150.
